Deze autarkische woning is volledig energieneutraal. De wens naar eenvoud en abstractie en een spectaculaire verschijning is vertaald naar twee haaks op elkaar gestapelde volumes op een V-frame.
| Locatie | Kogelhoflaan 1, Kamperland |
|---|---|
| Opdracht | Particulier, Kamperland |
| Architectuur | Architectenbureau Paul de Ruiter, Amsterdam |
| Constructief Ontwerp | Broersma, Den Haag |
| Uitvoering | Bouwbedrijf Van de Linde, Goes |
| Staalconstructie | Meijers Staalbouw, Serooskerke |
Bij Villa Kogelhof was van begin af aan autarkie het uitgangspunt. De woning diende volledig energieneutraal te zijn, met onder meer energieopwekking van een eigen windmolen. Het volumes is tweeledig, het ene grotendeels ondergronds, het andere zwevend boven het maaiveld, een compromisloze glazen doos.
Villa Kogelhof staat op een 25 hectare groot landgoed, dat deel uitmaakt van een groter overheidsprogramma dat gericht is op het verbinden van regionale ecologische hoofdstructuren door het hele land. In 2006 kocht de eigenaar het landgoed Kogelhof op het eiland Noord-Beveland, dat de bestemming landbouwgrond had. Het terrein vormt een beschermde habitat voor vele dieren en plantensoorten en is opengesteld voor het publiek. Toestemming om een huis op het land op te bouwen werd gegeven op voorwaarde dat er ook iets aan de natuur werd teruggegeven. Op het terrein zijn daartoe 71.000 bomen geplant waardoor de villa in de toekomst volledig zal zijn opgenomen door een bosrijke omgeving.
Door de staalconstructie voor het bovengrondse deel kon ongeveer 715 m2 worden gemaakt met een minimale footprint.
De hele staalconstructie staat op de kelderbak van in het werk gestort beton, waarbij gebruik is gemaakt van breedplaatvloeren en holle betonwanden. De staalconstructie voor de 1e verdieping bestaat uit twee vierendeelliggers, die in de lengterichting van het huis 37,2 m overspannen en parallel aan elkaar zijn geplaatst. De vierendeelliggers bestaan uit drie samengestelde delen van HEA 360-staalprofielen. De drier delen zijn gelaste staalliggers en resp. 8,7 m, 13,65 m en 14,8 m lang en onderling met boutverbindingen in het werk aan elkaar gemonteerd. Hierdoor is het energieverbruik voor het lassen beperkt tot in de fabriekshal. Tussen de vierendeelliggers is de verbinding gemaakt met HEA 280-liggers in de vloer en HEA 160 onder het dak. Bij het trappenhuis is deze verbinding een HEA 400 en een HEB 300 vanwege de installatiesparingen.
Het geheel wordt ondersteund in het trappenhuis door vier HEB 300-kolommen. Het tweede steunpunt van de vierendeelliggers is het V-spant, dat is samengesteld uit twee onder verstek aan elkaar gelaste HEB 300-kolommen. Rondom de kolommen is een ovale gegalvaniseerde staalplaat van 10 mm dikte aangebracht om de gewenste uitstraling te bereiken en om de hemelwaterafvoer van het dak en de boven het V-spant gelegen patio te positioneren. Als fundament voor de V-kolom is een betonnen poer in het werk gestort.
Op het dak is een ‘kattenrug’ over de staalconstructie heen geplaast met daarin de afvoerleidingen van de luchtbehandeling van de klimaatgevel. Door deze achter het glas op het dak te verwerken is dit niet zichtbaar in het eindbeeld. Het trappenhuis steekt hierdoor iets uit boven het dak. Alle overige dakuitlopen achter deze glasgevel geplaatst.
Belangrijk uitgangspunt was om aan iedere zijde maximaal uitzicht over de omgeving te kunnen bieden: van vloer tot plafond, niet gehinderd door kozijnen of borstweringen. De plattegrond is volledig open gehouden met aan de langszijden slechts enkele subtiele ruimteafscheidingen van plafondhoge glazen deuren.
Om het glas op de 1e verdieping te dragen en de uitkragende vloeren te vormen buiten de vierendeelliggers om, zijn er voor deze uitkraging HEA 280- (vloer) en IPE 160 (dak)-liggers toegepast. Voor de luchtbehandeling zijn in deze liggers sparingen aangebracht. Op de kopse kanten worden deze gekoppeld met een HEA 160, die tevens dienst doet als luchtkanaal met één van de twee open H-zijden. Tegen deze HEA 160-ligger is een L-profiel dgelast om het glas te ondersteunen. Het glas wordt ingeklemd tussen deze HEA 160 en een gepoedercoat UNP 160-profiel. De windverbanden in de staalconstructie worden in het horizontale dakvlak tussen de constructieve vierendeelliggers gevormd door plaatstalen strips van 60x10 mm. De verdiepingvloer bestaande uit een staalplaat-betonvloer zorgt hierin voor het verband. Tussen de kolommen van het trappenhuis op de begane grond zijn plaatstalen strips als windverband opgenomen van 100x10 mm.
Om een maximaal transparante en licht resultaat te bereiken zijn in de randen van de staalconstructie waar deze de glasranden tegenkomt. Om de vloeren zo dun mogelijk te houden is er een afstemming geweest met de bouwfysisch adviseur en de installateur.
De gehele staalconstructie is brandwerend geschilderd en beschermd voor een lange levensduur tegen corrosie met een thermisch verzinkte zinklaag. De staalkwaliteit is S235 (Fe 360) voor het balkstaal en S275 (Fe 430) voor de kokers. De schil van de V-kolom is uitgevoerd in een gegalvaniseerde staalplaat. Hierdoor is deze onderhoudsarm en is de HEA-profilering beschermd tegen weersinvloeden.
Een van de uitgangspunten bij het ontwerpen van Villa Kogelhof was om luxe te vertalen in het geluk van onafhankelijkheid. Zelf energie opwekken, water verwarmen, afval recyclen om niet afhankelijk te voelen van de energie- en leveringsbedrijven.
Door de hele constructie prefab in de fabriek te maken zijn faalkosten en fouten in het werk zo veel mogelijk voorkomen.
Het huis wordt verwarmd met een cv in combinatie met een luchtwaterwarmtepomp. Op termijn wordt dit aangevuld met een pelletkachel, waarbij hout zal worden gestookt dat afkomstig is uit het eigen bos. De elektriciteit voor de villa wordt opgewekt door de pv-cellen die op het dak staan en binnenkort door de eigen windmolen.
De montagetijd was door prefabricage aanzienlijk verkort. De overlast tijdens de bouwwerkzaamheden zijn beperkt gebleven.
De gevel draagt in belangrijke mate bij aan het energieneutraal maken van de villa: de gevel is ontworpen als klimaatgevel opgebouwd uit blank isolatieglas met aan de binnenzijde op 18 cm afstand zonwerend doek. Wanneer het doek is neergelaten, vormt zich tussen glas en doek een luchtspouw, waar de warme lucht uit afgezogen wordt door een centraal geregeld ventilatiesysteem.
