In de minimaal vormgegeven constructie zijn alle voorzieningen volledig weggewerkt, zoals de afwatering (door kleine openingen in het dek en een verborgen verzamelleiding) en de verlichting.
| Locatie | Bovenbrugstraat, Arnhem |
|---|---|
| Opdracht | ProRail, Utrecht |
| Architectuur | UNStudio, Amsterdam |
| Constructief Ontwerp | Movares, Utrecht |
| Uitvoering | Combinatie BAM Dura Vermeer (BDV), Arnhem |
| Staalconstructie | Jansen Venneboer, Wijhe |
Een onderdeel van de vernieuwing en uitbreiding van het stationsgebied in Arnhem is de uitbreiding van het bestaande emplacement met een nieuw vierde perron en extra sporen. Hierdoor moest ook de Bovenbrug, een bestaande brug voor langzaam verkeer, worden vervangen. De vormgeving van de vervangende brug sluit aan bij de hoge ambities van dit vernieuwde stationsgebied en is daarmee één van de beeldbepalende onderdelen binnen het project. De brug is in totaal 80 m lang. De opgave was om een minimale ingreep in het omgevingsbeeld te maken door de brug – bijna als een incisie – een zo slank en sierlijk mogelijk uiterlijk te geven, dat tegelijkertijd dynamisch is. Het strakke lijnenspel creëert een visuele paradox: de brug lijkt zijn smalste constructiemaat te hebben bij de grootste overspanningsmaat.
Vanwege de beperkte mogelijkheden voor steunpunten tussen de perron- en spoorprofielen is gekozen voor een brug op twee pylonen en beide landhoofden. De drie overspanningen zijn niet gelijk: de grootste lengte bedraagt 36 m aan de noordzijde. Ook is er een hoogteverschil van 3,3 m tussen het zuidelijke en het noordelijke landhoofd.
De volledig stalen brug bestaat uit drie delen. Elk brugdeel bestaat uit twee hoofdliggers met daartussen een stalen dek. De hoofdliggers zijn in dwarsdoorsnede opgebouwd in de vorm van een driehoek die verloopt naar een rechthoekige doorsnede ter plaatse van de grootste overspanning. De hoofdliggers zijn verstijfd door inwendige tussenschotten. Ook zijn op vaste afstanden verlichtingsarmaturen aangebracht en op de hoofdliggers over de volledige lengte gaasramen.
Voor een strak uiterlijk zijn de wanden van de hoofdliggers zo vlak mogelijk uitgevoerd. Omdat de liggerwanden door laswerkzaamheden vervormd waren, is de brug daarna door middel van strekken met branders net zo lang tegengevormd tot weer een volledig vlak uiterlijk ontstond. Het stalen dek heeft aan de onderzijde troggen die zijn afgewerkt met stalen lamellen. Op het dek is een slijtlaag aangebracht. Onder het dek zijn mantelbuizen geplaatst voor eventuele nieuwe (nuts)kabels en leidingen.
Om te voldoen aan de duurzaamheidseis van 50 jaar van de opdrachtgever is de staalconstructie volledig gemetalliseerd en daarna afgewerkt met een esthetische epoxycoating.
De brug is in drie volledig geprefabriceerde delen vervoerd, eerst over het water en vervolgens met speciaal wegtransport door de binnenstad van Arnhem naar de locatie. De noodzakelijke buitendienststelling van het spoorwegemplacement bleef daarmee beperkt tot het moment van het inhijsen van de drie delen binnen één dagdeel.
