Woonhuis aan de zuidrand van Delft met een stoer uiterlijk van weervast staal.
| Locatie | Abtswoude 19d, Delft |
|---|---|
| Opdracht | J. Abraham en E. Groenendijk, Delft |
| Architectuur | Architectenbureau CHANGE.NL, Wateringen |
| Constructief Ontwerp | Pieters Bouwtechniek, Delft |
| Uitvoering | Bouwmaatschappij TIZO, Zoeterwoude |
| Staalconstructie | Bouwmaatschappij TIZO, Zoeterwoude |
De opgave was een woonhuis te ontwerpen ter vervanging van een bestaand huis uit de jaren vijftig in een oude polder. De welstandsnota schreef voor deze locatie ‘traditionalisme’ voor. Met een doosvormige massa, strakke stalen luifels, ‘kozijnloze’ raamopeningen, gevels van weervast staal en glas voldoet het woonhuis weliswaar niet aan deze criteria, maar kreeg vanwege de kwaliteit wel goedkeuring. De gevel is deels bekleed met een beplating van weervast staal. De beplating creëert een continu stalen volume. Ook het dakoverstek en het balkon zijn te lezen als onderdeel van dit volume. De meer beschutte gevelvlakken onder de luifels zijn uitgevoerd in een zeer duurzame houtsoort. Dezelfde houtsoort is gebruikt voor kozijnen, deuren, vloer- en plafondelen.
Om optimaal te kunnen genieten van de lichtinval en de omgeving is veel glas toegepast. De zuidoost-hoek van de gevel bestaat volledig uit glas en geeft zo panoramisch zicht op het Abtswoudse Park. Deze gevel wordt beschaduwd door het balkon en het dakoverstek. Het dak is in twee richtingen licht hellend uitgevoerd, waarbij de hellinghoek is bepaald door het maximaal toegestane bouwvolume. Hierdoor krijgen de kamers op de verdieping meer hoogte. Datzelfde geldt ook voor de verdiept gelegen woonkeuken op de begane grond. Deze ruimte ligt aan het terras dat geleidelijk overgaat in de achtertuin. In de woonkamer is een grote open hoek gecreëerd met een schuifpui naar het terras.
In het midden van de woning waren geen dragende wanden gewenst en is gekozen voor geïntegreerde stalen liggers op kolommen. De overige constructie van de woning bestaat uit breedplaatvloeren op een dragend binnenblad van lichtbeton. Als uitgangspunt voor het constructieve ontwerp is gekozen voor een onopvallende toepassing van staal voor de constructie enerzijds en de zichtbare toepassing van weervast staal in de gevel anderzijds. Belangrijk daarbij was de gewenste vlakke detaillering van het plafond. Daarom is gekozen voor geïntegreerde liggers, die vlak zijn weg gestuuct. De kolommen zijn verborgen in de binnenwanden. Ter plaatse van de grote schuifpui in de woonkamer was de onzichtbare detaillering een lastige opgave, vooral bij de bevestiging van de liggers van het balkon. In het uiteindelijk resultaat is niets te zien van de staalconstructie en de forse verbindingen die nodig waren om de krachten over te brengen. Balkon en vloer lopen gelijk in elkaar over en de glazen balustrade lijkt te zijn vastgemaakt aan de houten planken.
Boven het balkon op de eerste verdieping is een luifel aangebracht. Om de grote uitkraging van 3 m mogelijk te maken is gekozen voor een lichte constructie van uitkragende stalen liggers met een houten afwerking. Om de grote krachten van de uitkraging op te kunnen nemen zijn de stalen liggers doorgezet in de betonvloer. Om een koudebrug te voorkomen zijn de liggers ter plaatse van de gevel onderbroken met een isokorf.
De weervast stalen bekleding is gemaakt uit grote plaatmaten om het huis een robuust karakter te geven. Het weervast staal is zo gedetailleerd dat waterslagen en andere (dakrand)profielen niet zichtbaar zijn; de waterdichte gevel ligt achter de stalen beplating. Via een grindkoffer ter plaatse van het maaiveld wordt het water van de gevel afgevoerd.
