Een ovale vide met stalen trap verbindt de nieuwe ontvangstruimte met de multifunctionele 'huiskamer' van het Amsterdamse reclamebureau Etcetera.
| Locatie | Pilotenstraat 37 Amsterdam, Amsterdam |
|---|---|
| Opdracht | Etcetera Reclamebureau, Amsterdam |
| Architectuur | deMunnik-deJong-Steinhauser architectencollectief, Amsterdam |
| Constructief Ontwerp | Duyts Bouwconstructies, Amsterdam |
| Uitvoering | Fiction Factory, Amsterdam |
| Staalconstructie | Fiction Factory, Amsterdam |
Reclamebureau Etcetera had een duidelijke visie en zocht naar een partij die hun no-nonsense identiteit ruimtelijk wist te vertalen. Ze wilden een nieuw ontvangstgebied en de op verschillende verdiepingen gelegen werkvloeren verbinden. Een ‘wow-effect’, zonder decadente uitbundigheid; de ontvangstruimte moest bovenal toegankelijk en gebruiksvriendelijk zijn. Tegelijkertijd wilden ze een nieuwe ruimte om te overleggen, te werken, te ontmoeten en gezamenlijk te lunchen.
Uitgangspunt voor het ontwerp waren niet alleen de wensen van de opdrachtgever, maar ook het industriële karakter van het pand – een oude rijwielenfabriek in Amsterdam. Na een grondige analyse is gekozen voor een stevige bouwkundige ingreep. Een nieuwe ovale vide met een stalen trap verbindt de ontvangstruimte op de begane grond met de boven gelegen lunchroom en ontmoetingsgebied met vergaderruimtes.
Het middelpunt van de ontvangstruimte is de rechte steektrap van onbehandeld staal, waarvan de eerste trede fungeert als een uitnodigend bordes. De trap is geconstrueerd uit een frame van vier stalen balken. De balustrades van de trap zijn uitgevoerd in 8 mm dikke geperforeerde staalplaten, die ook een constructieve functie hebben. Tussen de balustrades van de trap zijn de treden van gewalste staalplaten gelast. De treden rusten op steuntjes die op hun beurt rusten op het frame van vier stalen balken.
Ondanks het zware materiaal, is de trap zo licht mogelijk ontworpen. De balustrades zijn geperforeerd, waardoor men er gedeeltelijk doorheen kijkt. Bovenaan de trap gaan de leuningen in één vloeiende lijn over in een gesloten balustrade, waarvan de binnenzijde is bekleed met glanzend folie dat chocoladefabrikanten gebruiken om bijvoorbeeld paaseieren te verpakken.
De wanden van het casco zijn – na verwijdering van het oude hokkerige interieur – rondom voorzien van een doorlopend multiplex meubel waarin verschillende functies zijn opgenomen zoals kasten, zitplekken en beeldschermen. Hierin komen details terug van hetzelfde onbehandelde staal, waaronder haakjes, greepjes en deurstijlen. Het materiaal keert ook terug in de speciaal ontworpen meubels; als onderstel voor tafels en lichtarmaturen.
De balustrades van de trap zijn uitgevoerd in staalplaten met een standaardperforatie. Ontwerptechnisch waren de standaardplaten een opgave: na diverse proeven is besloten de vorm van de traptreden simpelweg uit de geperforeerde plaat te snijden en zonder blindrand aan de onderbouw van de trap te lassen. Hierdoor sluit de aangesneden perforatie naadloos aan op de zaagtand van de treden. Verder zijn alle elementen constructief: de koppelelementen waarmee de geperforeerde platen aan elkaar zijn verbonden, fungeren als balusters. Samen met de omranding van de geperforeerde plaat vormen ze tevens de leuning.
Uitgangspunt van de trap is dat deze het stoere industriële karakter van het pand versterkt en aansluit bij de no-nonsense identiteit van de opdrachtgever. De losse constructiedelen zijn als één beeld vormgegeven. De traptreden zijn vervaardigd uit gewalst staal en vervolgens naadloos tussen de wangen van de trap gelast. Hierdoor is aan de binnenzijde geen schroef te zien. De geperforeerde staalplaten voor de balustrades zijn aangesneden, waarbij de scherpe kanten aan de zaagtand van de treden is gelast. De gladde blinde rand zit aan de zijde van de trapleuning waardoor de gebruikers niet met hun vingers in de perforatie blijven hangen. Om te voldoen aan het Bouwbesluit, moest er een bordes worden geplaatst. Gekozen is voor een landing onderaan de trap, waardoor de rest van de trap ononderbroken naar boven loopt.
De trap is opgetrokken uit (de)montabele elementen. De constructiedelen werden in de werkplaats gefabriceerd, en als bouwpakket naar het pand vervoerd. Doordat de verbindingen demontabel zijn, zijn de onderdelen ‘schadevrij’ uit de constructie te nemen. Bovendien is het staal onbehandeld, waardoor het zich relatief makkelijk laat bewerken, omsmelten en hergebruiken.
Het ontvangstgebied met de vide is het nieuwe bruisende hart van het bedrijf geworden waar nieuwe commercials worden getoond en waar medewerkers en klanten elkaar treffen. De trap vormt fysiek en visueel een sterke verbinding met de boven gelegen werkvloer. De indeling is overzichtelijk en helder, met de trap als sociaal en ruimtelijk middelpunt.
