Dit kunstwerk verbeeldt een kolkende stroming. De continue gebogen vorm bestaat uit gewalste en deels ter plaatse gelaste stalen buizen en is gedimensioneerd op dynamische windbelastingen en vermoeiing.
| Locatie | TU/e Campus De Rondom 70, 5612 AP, Eindhoven |
|---|---|
| Opdracht | TU/e, Eindhoven |
| Architectuur | Tijs Rooijakkers, Eindhoven |
| Constructief Ontwerp | W5A Structures Rijk Blok, Waalre |
| Uitvoering | (n.v.t. coördinatie via ontwerper) |
| Staalconstructie | Kersten Europe, Wanssum |
Naast de verbeelding van een kolkende stroming, is het kunstwerk een associatie met het nieuwe gebouw Flux, de faculteit voor Electrical engineering op de TU/e. Met een eerste 3D-maquette is in overleg met de staalbouwer het ontwerp verder ontwikkeld en uitgewerkt, en zijn er vervolgens 3D-computermodellen gemaakt waarmee de constructie en fundering verder is gedimensioneerd en gedetailleerd.
De constructie bestaat uit gebogen en (deels ter plaatse) gelaste stalen ronde buizen met een constante buitendiameter van rond 200 mm en variëren in wanddikte van t = 8 mm (bovenste deel) verlopend via t = 10 mm en t = 12,5 mm, naar t = 16 mm nabij de aansluiting op de fundering. De constructie is gefundeerd op een betonnen funderingsplaat van 3x3 m. Materiaal: Staal S355, beton C25/30 en betonwapening B500.
De gekromde/gebogen vorm, met vele buigstralen, bestaat uit gewalste buisprofielen de in de fabriek aan elkaar zijn gelast tot secties. De secties zijn vervolgens gepoedercoat en vervoerd naar de bouwplaats waar deze tot een geheel zijn afgelast. Het afwerkingsbedrijf heeft vervolgens de lasverbindingen verder afgewerkt.
Omdat de constructie een grote massa op een enkele kolom is, kan het gevoelig zijn voor dynamische belastingen. Met een model zijn de eigenfrequenties bepaald en is de gevoeligheid voor dynamische belastingen in de buurt van de eerste eigenfrequenties beschouwd. Met een dynamische vergrotingsfactor (toegepast op het dynamische deel van de windbelastingen) is de dynamische respons benaderd. De totale vermoeiingsschade over de levensduur volgens Miner is bepaald met een verdeling van het aantal windbelastingswisselingen (volgens richtlijnen ontwerp kunstwerken Rijkswaterstaat) en gecontroleerd met SN-curves.
Door in de lasdetails 'transverse butt' welds toe te passen is de gevoeligheid voor vermoeiing gereduceerd.
