Deze stalen brug met glazen diagonalen overspant een waterweg van 14 m breed bij The Green Village op de campus van de TU Delft.
| Locatie | The Green Village, campus TU Delft, Delft |
|---|---|
| Opdracht | The Green Village, Delft |
| Architectuur | TU Delft Bouwkunde, Delft |
| Constructief Ontwerp | TU Delft Civiele Techniek, Delft |
| Uitvoering | Nijsse Beheer & Advies, Arnhem |
| Staalconstructie | TU Delft, Delft |
Over de gracht moest een brug komen die vanaf de Mekelweg (centrale as TU Delft terrein) naar de Green Village, een duurzaam bedrijven en testfaciliteiten terrein, loopt. Voor deze brug zijn twee heel stevige betonnen landhoofden neergelegd waarop elke 5 jaar een brug passend binnen het kader van the Green Village geplaatst kan worden. De eerste prijsvraag voor deze vijfjaarlijkse brug werd gewonnen door een team TU-medewerkers onder leiding van prof. Rob Nijsse. Het hoofdontwerp bestaat uit twee lensvormige vakwerken naast elkaar gelegd waar bovenop een stalen vouwplaat als vloer is neergelegd.
Vanuit een streven naar een een zo economisch mogelijke vorm die zware belastingen kan dragen is gekozen voor een lensvormig vakwerk. De bovenrand is een stalen H-profiel die de drukkracht in de bovenrand goed kan opnemen. De onderrand is een stevige stalen strip, die evenals de bovenrand cirkelvormig gewalst is. De diagonalen van het vakwerk bestaan uit een bundel van massief glazen staven met een centraal geplaatste stalen staaf, waarmee de glazen staven bundel, voor veiligheidsredenen, wordt voorgespannen. De diagonalen direct naast de opleggingen zijn vanwege de grote krachten erin en de mogelijke kwetsbaarheid hierdoor in staal uitgevoerd (Robustness).
Het is de eerste keer in de wereld dat glazen bundelstaven, op een verantwoordde wijze, als diagonaal in een vakwerk worden toegepast. De weg naar een (veilige) glazen kolom ligt open.
Een belangrijk detail is daar waar twee glazen diagonalen de onder- of bovenrand ontmoeten. Hiervoor is een deels staal-, deels massief glas-knooppunt met alle constructieve aansluitingen ontwikkeld.
Om 100% procent zeker te zijn dat de brug alle toekomstige belastingen aan kan, is door een groep van zestig studenten de brug op diverse wijze belast. Onder andere; volbelast en alle studenten marcherend over de brug.
De Glass Truss Bridge is in het Stevin II-lab door medewerkers van de TU Delft in elkaar gezet. OP 15 mei heeft firma Zwatra de brug uit het lab getild en naar de bouwplaats getransporteerd en vervolgens op de landhoofden neergelegd.
Om binnen het kader van de Green Village te passen, is gekozen voor een afwerking op de stalen vouwplaat van een ± 300 mm dik grondpakket waarop gras en tegels als bestrating zijn gelegd. Dit grondpakket wordt aan beide zijkanten door glazen platen afgeschermd.
In een later stadium wordt dit grondpakket vervangen door een boog van massief glazen stenen. Als de boog compleet is, worden de vakwerken verwijderd (zijn voorzieningen voor getroffen) en elders hergebruikt.
Naast hergebruik van de complete brug na 5 jaar op een ander lokatie is het feit dat constructieve diagonalen uit glas zijn vervaardigd een belangrijke bijdrage aan de duurzaamheid van deze brug. Geen corrosive aantasting en milieutechnisch inert materiaal.
Een lensvormig vakwerk is de meest optimale constructieve uitvoering voor een vakwerk.
De brug is in het Stevin II-lab uit losse onderdelen in elkaar gezet en afgewerkt op ± 1 km afstand van de bouwplaats. Met een lichte kraan, gewicht brug zo'n 2000 kg, is de brug op zijn plaats neergelegd. Daarna is aarde gestort, en tegels en gras hierop geplaatst.
Door in het Stevin II-lab de brug te assembleren en vervolgens naar de dichtbij gelegen bouwplaats te transporteren is de overlast voor mens en omgeving geminimaliseerd. Aardig om te vermelden is dat planten, gras, kruiden, en dieren, zwanen, gansen en mollen gebruik maken van het grondpakket.
Glazen diagonalen en knoopunten.
Begroeid grondpakket op de brug.
Huren van een brug.
Hergebruik brug na 5 jaar.
