De boogbrug fungeert tevens als ‘hop-over’ voor vleermuizen: de A74 is voor deze beestjes namelijk te breed om in één keer over te steken.
| Locatie | over de A74, Venlo |
|---|---|
| Opdracht | Rijkswaterstaat, Utrecht |
| Architectuur | Quist Wintermans Architekten, Rotterdam |
| Constructief Ontwerp | Movares, Utrecht |
| Uitvoering | Dura Vermeer Groep, Zoetermeer |
| Staalconstructie | Konstruktiebedrijf Hillebrand, Middelburg |
De A74 doorsnijdt een aantal belangrijke noord-zuidverbindingen in Venlo. De fietsbrug Egypte herstelt één van deze verbindingen voor bewoners, scholieren en recreanten. Als leidraad voor de vleermuizen is in de bovenste stalen leuningregel aan beide zijden daarom een led-verlichting aangebracht. Dit zorgt bovendien voor een goede verlichting voor de gebruikers van de brug. Omdat veel vleermuizen licht mijden hebben de lampen een lage lichtintensiteit.
De stalen bogen hebben een diameter van 500 mm en overspannen 51,5 m. Op het hoogste punt – zo'n 12 m boven de snelweg – staan de bogen 10 m uit elkaar. Het dek heeft een lengte van 63,5 m en is 5 m breed.
De constructie van de fietsbrug bestaat feitelijk uit twee betonnen landhoofden met een stalen overspanning ertussenin. De landhoofden bestaan uit een betonnen vloer van 750 mm met haaks daarop een wand van dezelfde dikte, gefundeerd op vibrocombinatiepalen. Hiertussen loopt een schuine wand waarop de stalen bogen aansluiten. De schuine zijde van de landhoofden is bekleed met prefab betonnen platen met de tekst ‘Egypte’. De belasting van de brug wordt op twee plaatsen overgedragen aan de landhoofden. Onderin de schuine wand vindt de krachtsafdracht plaats via een taatsverbinding en bovenin de wand via twee rubber opleggingen en een enkele dookverbinding.
De dookbehuizing is bij één van de landhoofden overgedimensioneerd om de optredende verkorting/verlenging door temperatuurverschillen op te nemen. Tijdens het plaatsen van de brug is rekening gehouden met de actuele verkorting daar het aanbrengen van een voorinstelling zodanig dat bij een temperatuur van 15˚ de brug in de ‘neutrale’ stand in de dookbehuizing staat.
De taatsverbinding onderin het landhoofd bestaat uit een zware stalen dook die met ankers met voetplaten is geborgd in de betonconstructie. Voor de dookconstructie boven in de wand geldt feitelijk een vergelijkbare situatie, die alleen lichter is uitgevoerd. De taats is star en kan dan ook geen beweging opnemen, de verlenging en verkorting wordt opgenomen door de boog in de brug. De verbinding van het stalen deel aan het betonnen deel wordt geborgd door de taats en dookverbinding in beide landhoofden in combinatie met de rubberopleggingen.
De staalconstructie is opgebouwd bij het staalconstructiebedrijf, geschikt gemaakt voor transport naar Tegelen. Het dek is in twee delen aangevoerd en de bogen in vier delen: twee onderbogen (‘hoefijzers) en twee bovenbogen, waarbij de staanders los zijn geleverd. Op locatie zijn deze bouwdelen verder aan elkaar gelast en geconserveerd in een met tenten geconditioneerde omgeving. De brug heeft een duurzame afwerking. Omdat een relatief lange periode tot aan het eerste correctieve onderhoud is geëist (20 -25 jaar), is gekozen voor een duplexsysteem dat is opgebouwd uit een anticorrosieve thermisch gespoten deklaag en een esthetische afwerking met een ‘natlak’ coating.
