De uitgesproken, markante ‘origami’-vogel geeft de plek identiteit. De brugvorm volgt de momentenlijn en weerspiegelt de krachtswerking in de brug.
| Locatie | Erasmusgracht, Amsterdam |
|---|---|
| Opdracht | Gemeente Amsterdam, Stadsdeel West, Amsterdam |
| Architectuur | DP6 architectuurstudio, Delft |
| Constructief Ontwerp | ABT, Delft |
| Uitvoering | Aannemersbedrijf Wallaard, Noordeloos |
| Staalconstructie | Copier Staal- en Machinebouw, Giessen |
De nieuwe brug over de Erasmusgracht verbindt twee in ontwikkeling zijnde gebieden in Bos en Lommer en vormt een schakel in de route voor het langzaam verkeer van zuid naar noord. De vorm van de voet- en fietsbrug over de gracht laat het krachtenspel zien dat ontstond door een belangrijk uitgangspunt: een brug met één asymmetrische ondersteuning. Samen met de uitgangspunten voor benodigde minimale doorvaarthoogte en overspanning heeft dit geleid tot een zeer herkenbare vormgeving. De uiteinden rusten als vleugels op de oevers; daar is een onderdoorgang voor kleine dieren.
De keuze voor gelaste staalplaten met een lichtgrijze coating hebben geleid tot het beeld van een strak gevouwen papier en geven de brug een licht karakter.
De constructie van de brug is licht en bestaat uit twee hoofdliggers aan weerszijden van het brugdek. De liggers volgen de momentenlijn en vormen ook de leuning van de brug. Vanuit het gewenste beeld van een eigentijdse, strakke belijning is de momentenlijn ‘rechtgetrokken’. De gewenste vorm van de hoofdliggers is, bij de benodigde sterkte, alleen te realiseren in staal. De liggers bestaan uit drie- en meerhoekige vlakken, verlopend van lengte, samengevoegd onder verschillende hoeken. Deze vorm is mogelijk gemaakt door een opbouw uit inwendige frames van stalen strippen. Op deze frames zijn de stalen platen aangebracht. Waar nodig zijn deze platen verder verstijfd met ribben in langsrichting.
Op de plaats van de frames verbinden de gordingen van het brugdek beide hoofdliggers. Ook deze gordingen zijn gemaakt uit staal om daarmee met een geringe constructiehoogte voldoende sterkte en stijfheid te krijgen. De maximale hoogte van de liggers ter plaatse van de aansluiting op de hoofdligger was beperkt omdat de liggers onder het brugdek verborgen moeten blijven achter de hoofdligger.
Ook voor het dek zelf was de hoogte beperkt. Ook daarvoor is daarom gekozen voor stalen dekplaten, verstijfd met hoekprofielen.
Het spel met lichtinval op de verschillende vlakken werkt uitsluitend wanneer het staalwerk vlak en strak is. Daarom zijn in de bestekken eisen opgenomen aan de vlak- en strakheid van de lassen. Na het aflassen van de stalen platen die de hoofdliggers vormen zijn alle lassen vlakgeslepen en waar nodig extra opgevuld. Vooral op de posities waar meerdere stalen vlakken in scherpe hoeken bij elkaar komen is dit een arbeidsintensief proces dat veel nauwkeurigheid, aandacht en gevoel voor het materiaal vraagt.
